Bywa, że Instagram wylewa się bokiem. Wtedy przypominam sobie o klasykach – o tych zapomnianych mistrzach, którzy nie wstawią nigdy posta na Instagrama. A nawet gdyby wstawili, to ciekawe, ile zebraliby lajków. Kto doceniłby sztukę Kazimierza Malewicza czy Fridy Cahlo?
Ja sama o nich zapomniałam, przyznam się szczerze. Dopiero wyzwanie #randkawmuzeum organizowane przez Pannę Lolę przypomniało mi o tym alternatywnym, umarłym, a jednak wciąż żywym, świecie. Świecie starych obrazów.
Wyzwanie – robię szkice, kiedy chcę, a wtedy zrobię wszystkie
Codziennie wykonywałam jeden prosty szkic. Nie wyznaczyłam sobie, że muszę rysować go codziennie.
Dlaczego?
Bo pewnie poczułabym presję, a tak to rysowałam szkice dlatego, że chciałam.
Przecież nie tworzę dlatego, aby było mi źle. Ma być dobrze. A nie będzie dobrze, jeśli coś muszę.
Czasem jeśli coś muszę, mówię sobie, że chcę. Nie sądzę, że jest to okłamywanie się.
Nasze pragnienia są elastyczne i do pewnego stopnia można się przeprogramować.
To samo zresztą robią z nami książki, rozmowy i reklamy.
Nikt normalny nie unika ich, traktując jako zagłuszanie wewnętrznego głosu. Czy taki w ogóle istnieje?
Galeria
A teraz do sedna.
Poniższy szkic szczególnie Wam się podobał:
The Triumph of Time – John Elliott Mural
Na bazie poniższego szkicu zrobiłam później 2 kolorowe rysunki – jeden gwaszami, drugi promarkerami. Nie nadają się do opublikowania. Niektórzy widzieli je na story i już nigdy ich nie zobaczą ponownie.
Paul de La Boulaye (1849-1926) – Catherine La Rose 
Toulmouche, Auguste (b,1829) – Woman Reading, Outside
Ta skrzydlata ilustracja spodobała mi się na tyle, że zachciałam ją zrobić w digitalu. Można ją zobaczyć na górze strony Portfolio.
PNH351307 The Swan Maidens, 1894 (oil & mixed media on paper) by Crane, Walter (1845-1915); 27.2×20 cm; Private Collection; Photo © Peter Nahum at The Leicester Galleries, London; English, out of copyright 
Czasem na ilustracji było więcej postaci. Wybrałam tę niepozorną – schowaną w prawym kącie obrazu:
Spring Flowers (1908) by Albert Emile Artique
Wolę moją wersję :D:
Eugen von Blass 
A to drugi rysunek z tego wyzwania. Bo pierwszy jest na końcu, wiadomo.
Zaczęłam dorabiać gwiazdeczki do szkiców. Dodają +100 do urokliwości.
Giuseppe De Nittis Tra le spighe del grano, 1873
Dodałam kropeczki, bo one też wyglądają pięknie. Podoba mi się, jak zmieniłam nieco kąt tej postaci:
Young Women Picking Flowers, Leopold Franz Kowalski (1856-1931)
Rycerzowi obcięłam trwałą. No bo nie oszukujmy się, za męsko w niej nie wyglądał. Nawet pomimo tego, że u stóp wiły mu się nagie łanie.
Le Chevalier aux Fleurs, Georges Antoine Rochegrosse 
Ten sam szkic spodobał mi się na tyle, że przerysowałam go ponownie i potraktowałam gwaszami. Trwało to długo, ale w końcu doceniłam to medium.
Ambitna kobieta:
James Tissot, A Woman of Ambition (Political Woman) also known as The Reception
Znów narysowałam niepozorną postać. Czy zauważyłeś, że na tym obrazie są dwie kobiety?
Francis Luis Mora – Subway riders in NYC 
Pierre Charles Comte, The Secret Rendezvous
Początek jest końcem
Na końcu pierwszy powstały rysunek z tej serii:
Summer is a painting by Rene Gerin
Spodobał mi się na tyle, że zrobiłam go w digitalu.
Ten wpis ma beznadziejne SEO, więc jeśli tu trafiłeś, to napisz chociaż, które szkice najbardziej Ci się podobały.
Wszystkie 🙂 podoba mi się jak je zinterpretowałaś po swojemu <3
Dzięki wielkie – minęło trochę czasu, a ja nadal lubię te prace. Może dlatego, że mają jeden określony styl :).